POCZĄTKI PARAFII

Błażowska parafia rzymsko-katolicka p/w św. Marcina jest jedną z najstarszych w okolicy po parafiach w Tyczynie czy Borku Starym. Została erygowana 9 czerwca 1432 r. w Bachórzu dzięki fundacji ówczesnych właścicieli miejscowości Małgorzaty i Piotra Kunatha Kmity, podczaszego sandomierskiego. Oryginał dokumentu zaginął, jego treść znamy z odpisu sporządzonego w 1634 r. na prośbę ówczesnego proboszcza Błażowej Piotra Sasina, a zamieszczonego w aktach konsystorskich przemyskich.

Fundatorzy zabezpieczyli materialnie nową parafię i jej proboszcza, przekazując na ten cel dwa łany ziemi w Błażowej i dwa w Kąkolówce (jeszcze nie w pełni wykarczowane) wolne od danin z prawem osadzania na niej ludności poddanej. Ponadto proboszcz otrzymał szereg przywilejów gospodarczych jak: prawo zakładania stawów, rzeźni, karczmy, bezpłatne prawo przemiału w młynach dworskich i wyrębu drzewa w lasach pańskich. Na uposażenie plebana i parafii składała się też dziesięcina i meszne.
Teren parafii błażowskiej, obejmował obszar od granic Nowego Borku, Hermanowej, Straszydla, Gwoźnicy, Baryczy, Wesołej, Futomy, Piątkowej, Nieborowa i Starego Borku. Współcześnie jest to teren Błażowej, Dolnej i Górnej Błażowej, Kąkolówki, Białki, Lecki. W momencie erekcji istniały na nim zaledwie dwie miejscowości: Błażowa i Kąkolówka, których obszar obejmował całe to określone terytorium. W 1928 r. utworzono odrębną parafię w Kąkolówce, a w 1948 r. w Lecce.

/opracowanie: Małgorzata Kutrzeba/